W przypadku rowerów poziomych, tak jak w samochodach, możemy spotkać się z napędem na przednie, tylne, lub choć bardzo rzadko, oba koła (ostatni wariant często stosowany jest w poziomych tandemach)
W klasycznym rozwiązaniu tylnego napędu, mamy pojedynczy łańcuch, biegnący od umieszczonego z przodu korbowodu, przez całą długość roweru do tylnego koła.
Przeważne długość łańcucha, to więcej niż dwa, a mniej niż trzy standardowe łańcuchy.
Czasem napęd jest przekazywany na pośrednictwem przekładni pośredniej.
Wtedy występują dwa oddzielne łańcuch.Właśnie długość, jest największą wadą tylnego napędu. Często, aby zachować optymalną linie jego prowadzenia, trzeba stosować dodatkowe rolki, lub rurki osłonowe.
Te ostatnie zapewniają również dodatkową ochronę łańcucha przed zabrudzeniem, oraz ochronę ubrania przed zabrudzeniem przez smar.
Długi łańcuch, oraz dodatkowe elementy w napędzie, jak i liczne jego załamania pogarszają sprawność, generując straty energii, w porównaniu do konstrukcji przednionapędowych, oraz podnoszą wagę całej konstrukcji.
Zaletą jest większa przyczepność na śliskiej nawierzchni, oraz zwrotność, jak również możliwość zastosowania standardowych przerzutek.Długi łańcuch ma również proporcjonalnie większą żywotność.
Ten rodzaj napędu występuje w rowerach wszystkich klas, z wyjątkiem rowerów MBB (nie dotyczy tandemów MBB) .
Można spotkać, choć nie jest to popularne rozwiązanie,
napęd realizowany przy pomocy paska zębatego, lub wału cardana.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz